Гарачая крыніца і рэпітыцыя параду
Раніцай я, Ханна з Англіі і Рычард адправіліся да гарачых крыніц. Усе пачалося з аўтобуснага вакзалу, дзе было занадта шмат людзей і чарга, якая каймавала ўвесь гэты невялікі тэрмінал. Праз гадзіну мы паехалі. Праз вокны невялікага аўтобуса я назірала за панамскім жыццем. У гэты дзень у краіне адбываліся выбары, таму туды-сюды ўвесь час гойсалі машыны з выбарчымі флагамі і фотоздымкамі. Прыбыўшы ў невялікі гарадок Кальдэра, мы нарэшце аказаліся ў ціхім прыродным месцы. Птушкі спявалі, сонейка прыпякала, а мы ішлі наперад у лес, да гор.
Крыніца з гарачай вадой была платная - 2 даляра, але ж сапраўды вельмі гарачая. Так як я нават і не ўяўляла, што там можна плаваць, то купальнік з сабою я не брала. У выніку прыйшлося залазіць у гэтую гарачую ванную як была :) Оў! Гарачая ванна! Як я па цябе зсумавалася! Яна сапраўды была вельмі гарачая - мне нават крыху паплахела, але ж праз некалькі шагоў была камяністая рэчка, дзе можна было ахладзіцца.
Гэта было вельмі-вельмі цікавая паездка. Журчанне крыніцы з цеплай вадой, шмат мясцовых індэйцаў, цішыня і шум вады, якая б'ецца аб каменні, бар з залам для танцаў сальсы і мясцовыя паклоннікі, увесь час размаўляючая Ханна і маўклівы Рычард, мокрыя шорты і яшчэ адзін багет. Гэты выхадны ўдаўся.
Калі мы вярнуліся ў Давід, то па дарозе дадому мы наткнуліся на парад з дзяўчын і хлапчукоў, вельмі падобны на рыо-ды-жанейрскі карнавал, але ж тут і рэпітыцыйны. Наперадзе ішлі чацвера хлапчукоў, якія ўвесь час нешта выкрыквалі і рабілі сілавыя практыкаванні, быццам увесь гэты парад быў іхнімі провадамі ў армію:) Па-за німі ішлі дзяўчыны такім спецыяльным крокам, які вельмі моцна падкрэсліваў іх попы) Некаторыя з іх трымалі ў руках нешта падобнае на длінныя палкі, якія яны круцілі і перакручвалі ці проста махалі. Усе яны былі вельмі прыгожымі і рознымі. Далей зной ішлі хлапчукі, шмат хлапчукоў: адныя былі з барабанамі ад маленькіх да неверагодна вялікіх, а іншыя з трубамі. Менавіта гэтая частка рабіла гэтую музыку неверагоднай: трубы пачыналі, а барабаны падхаплівалі. Гэтыя самыя вялікія барабаны выдавалі такія моцныя бум-бумы, што мае сэрца пачало стукаць пад іх рытм. У некаторыя паўзы барабаншчыкі нават падкідвалі свае інструменты: бум, яшчэ раз і ў паветра. Гэта было вельмі і вельмі прыгожа, незвычайна і файна! Вярнуйшыся ў хостэл мы даведаліся, што гэтыя парады адбываюцца кожную нядзелю. Якія яны малайцы!
Дзень скончыўся невялікімі пасядзелкамі ля басейну і засыпаннем у гамаке:)
3-яе чэрвеня
Дзень пачаўся з развітання: Рычард і Ганна адправіліся ў Бокето, а я засталася тут з думкамі ці ехаць мне туды, ці не. Амаль увесь дзень сумавала, але ж пасля ўзяла сябе ў рукі: папрацавала, пакупалася ў басейне, схадзіла ў магазін (дарэчы зрабіла адкрыцце: калі замест шорт апрануць джынсы - ніхто не свісціць і не крычыць. Але ўсе турысты пытаюць ці не з'ехала я з глузду, што апранаю джынсы ў такую гарачынь)). Нават позна ўвечары схадзіла адна да банкамату, каб зняць апошнія грошы. Было вельмі страшна ісці па цемнай вуліцы, але ж нічога не здарылася :)
Вечарам горача спорылі з Томам наконт камунізму і капіталізму :) А паўночы я нарэшце працавала, як і павінна была зрабіць шмат дзен назад.
TAGS: вынікі дню, гарачая крыніца, рэпітыцыя параду
НАСТРОЙ: захапленны, барабанны, задаволены
Дата: 2013-06-02 і 2013-06-03 23:09:00